یکته جی ایرون دیباره آیینون آبریزان یا آبریزگان یا تیرگان ایسه و هوتو که یشت ها مین بومه:«دویمین گهنبار -شیش ته گهنبار جی- روز 15 تیرما مین بو که هی روز مین او به وجود بومه.» 

آبریزگان باستونی جشنی ایه که همه جه ایرونه مین رواج دشت گیلون مینم مردم ای جشنه گیتن.ای جشن 13 تیرما مین بو که مردوم همدیگر سره اوˆ فودن.گرچی گونن : فیروز زمات مین، انوشیروان نیا ، خشکسالی بومه که شاه مردوم دس به دوع ببردن و وارون بیته و مردومم شادی امره اُوˆ و گولابه همدیگره سر فودن.

گرچی گوته گبون زیاد ایسه ای که ابوریحان بوته دنه این جشنه جمشید پیشدادی پی بنه بو و ایجور گبون موسون...
ای جشنه گایی نوروز مینم گیتن.ای جشنه مین مردوم شگون دشتن که باغون و چیشمه ورون بشن همدیگر سر او̌ فوکونن. ای سور گیلون افتو̌ویریس و دیلمستون و مازندرون افتو̌خوس مین تا سده ی سوم رواج دشت.

اما جی کَرد و کارون مردوم ای جشن مین:

اول کاری که گودن یکته خانواده خو اولین زا̌که سر̌ه دییکته چیشمه ور و یکته خانواده ی دیگرم-که همدیگره امره آشنایی دیرین دشتن- خو آخرین زا̌که سر̌ه دی هو چیشمه ور که یکته مرسی ظرفه او̌ ویگیرن بدون این که هیچی بوگون. او مرسی ظرفه بردن هو خونه مین نن که شو̌ جشنه اوره خواسن بگیرن.بعد آبادی زناکون و مرداکون نیت گودن و یکته نشونه (گردن او̌زین،گوشوار،...) او ظرفه او̌ مین تودن.ظرفه او̌ که نیت بوبو اشیا اونه مین دره خوشونه مین̌ ننن و یکته لاکوزا̌ک(نوخیز،نابالغ)خوشونه ویجین̌ (اینتخاب گودن) و او̌ ظرفه ورجه نیشینن.جشن ار̌ه جی شروَ بنه و پهلوی خون – که هر کس خواه دسه کم جشن مین یکته شعر بوخونی- جشنه ای شعر امره آغاز گود.

تیرماه بگوته،می سینزه چر̌ه سنگینه؟
هر که آب ویگیته خوشته ما̌ره اولینه

انگشترطلا،فیروز اونی نگینه
بهشتَ قربان چه جای نازنینه

پس او لاکو زا̌ک دس او̌ مین کونهو یکته نشونه ویگینه و همته نشون دنه و تنها او صاب نشونه دونه که او نشونه کی شی ایسه. پهلوی خون ایدامه دنه و همته گوش دنن ، نشونه بنه کس و نیت بوده کس او راز و رمز و ایشارات ترونه جی فهمنه که خو آرزو رسنه یا نه.

سور  ترونه خونی امره و خوردنه امره دیگا ایدامه پیدا کونه و تمونه بو زمات همته شادی امره شونن خوشونه خونه.ای زمات که هر کی خو خونه مین گب زییه دره بضی آدمون شنن همساده خونه ورجه یکته آسنی انبوره خوشونه پنچه ی پا مین ننن و بعد نیت گودن خونه دیرونه گب گوش دن که بینن ایشونه نیاز براورده بنه یا نه اینه موسون که اگر اینه نیت سفر بو خونه دیرون اسپ و پالون جی گب زییه دره بون پس خو حاجت گینه.

ای جشن ده امرو بین بوشوکه و مردومم ای جشنه فراموشه گودن.